G-gebied voor woningbouw

Leefbaar Zeewolde ontkent met klem dat het G-gebied is aangekocht voor woningbouw. Maar dat is, met alle respect, een grove leugen. Al decennialang voert deze partij campagne tégen woningbouw in het G-gebied. Waarom zou je je zo hard verzetten tegen iets dat – naar eigen zeggen – toch niet op de agenda staat?

Géén gemeentebos

Feit is: de gemeente Zeewolde heeft het G-gebied aangekocht voor woningbouw. In afwachting werd er een tijdelijk bos van gemaakt. Het is dus ook géén gemeentebos, zoals hier en daar wordt geframed. Nee, het G-gebied was van meet af bedoeld als woningbouwlocatie. Dichtbij het centrum, waar de voorzieningen voor het dorp zich bevinden. Logisch, toch?

Toch heeft Leefbaar Zeewolde het publiek jarenlang zand in de ogen gestrooid. Tijdens verkiezingscampagnes werd gesproken over “niet bouwen in de bossen rondom Zeewolde.” En heel handig werd het G-gebied daarbij buiten beeld gehouden. Ondertussen wist men donders goed dat die ‘bossen rondom’ eigendom zijn van Staatsbosbeheer – daar zal nooit grootschalig gebouwd worden. Zo kon men het G-gebied stilletjes in de kaarten houden.

Jarenlang is Zeewolde zo om de tuin geleid. Er werd geschermd met zelfbedachte leefbaarheidsmonitoren, waarin – toeval of niet – steevast stond dat Zeewoldenaren niet willen bouwen in het bos. Maar kijk naar Zeewolde-Zuid: Vlinderbuurt, Vissenbuurt – het wás allemaal bos, en kijk nu eens. Het zijn groene, geliefde woonwijken geworden.

Miljoenen voor de Happy Few

En nu? Nu vernietigt Leefbaar Zeewolde met het plan voor een ‘Ontmoetingsbos’ het oorspronkelijke ontwikkelplan van onze gemeente. En erger nog: het fnuikt de toekomst van ons dorp. Terwijl jonge Zeewoldenaren snakken naar een woning in hun eigen omgeving, wordt hun die kans ontnomen voor een prestigeproject dat vooral ten goede komt aan de Happy Few.

Tegelijkertijd schuift Leefbaar woningbouw door naar kostbare landbouwgrond. Daarmee wordt de verstedelijking opgerekt richting Harderwijk, met als gevolg een ongebalanceerde stadse debouwing ver verwijderd van de dorpskern, die volstrekt haaks staat op de oorspronkelijke dorpsvisie en het door Leefbaar Zeewolde zo gekoerterde dorpse karakter. Een misser van formaat.

Gebroken belofte

Het G-gebied biedt Zeewolde juist haar kracht: ruimte, rust, natuur – gecombineerd met wonen. Door miljoenen aan gemeenschapsgeld te investeren in een Ontmoetingsbos, wordt een generatie jonge inwoners beroofd van hun toekomst in Zeewolde.

En daarmee wordt ook de belofte aan de eerste bewoners gebroken: een dorp dat groeit in harmonie met mens en omgeving.
En wat stelt Leefbaar Zeewolde daar eigenlijk tegenover? Een “Ontmoetingsbos”. Utopia in dorpsformaat. En dat mag wat kosten – als het aan Leefbaar ligt, in elk geval.

De prijs? Een slordige 3,8 miljoen euro aan gemeenschapsgeld. Maar dat kan ook zomaar 5,6 miljoen worden. En dan hebben we het nog niet eens over de jaarlijkse exploitatiekosten van enkele tonnen. Voor een project waarvan de meerwaarde voor de héle bevolking van Zeewolde twijfelachtig is. Want laten we eerlijk zijn: straks jogt er een select gezelschap zijn hond uit, of nipt van een glas witte wijn tijdens een culturele voorstelling in een heus amfitheater.

Ondertussen stapelen de financiële problemen zich op, voor de woningmarkt, het sociale domein, onze sportvoorzieningen, etc. Geldgebrek is een feit. Verspilling is een keuze. Maar wel een waar de oppositie zich met kracht tegen verzet.